علی جاوید^۱

^۱ عضو هیات علمی گروه معارف اسلامی دانشگاه فرهنگیان، کرمانشاه، ایران Javid1358.ali@gmail.com

چکیده

هدف پژوهش حاضر، بررسی جایگاه مقاومت ‌اسلامی در دیدگاه نهج‌البلاغه می‌باشد که با روش کتابخانه‌ای، مطالب جمع‌آوری شده‌ است. در ابتدا به شرح لغوی و اصطلاحی واژه  «مقاومت» در معاجم و لغت‌ نامه‌ها پرداخته شده و سپس از دیدگاه حضرت امیر علی(ع) در نهج‌البلاغه، به بررسی آن پرداخته‌ایم. می‌توان گفت در چارچوب مقاومت اسلامی، ظلم، بیداد، استبداد و یا استعمار، همواره از واژه‌ها و کلماتی هستند که در جوامع مختلف بشری ناپسند و منفور می‌باشد، در دین مبین اسلام تأکید بر عدالت و مساوات و مبارزه با ظلم و استبداد در تمام عرصه‌ها به عنوان حقّ ذاتی برای جوامع بشری تبیین شده ‌است. ظلم‌ستیزی و عدالت‌خواهی به عنوانی بخشی از فرهنگ مقاومت اسلامی، از اهداف حکومت اسلامی بوده که پیامبران و ائمه علیهم‌السلام، در تحقق آن پیشگام بودند. امیرالمؤمنین علیه‌السلام نه تنها خود در سراسر زندگی، پاسدار عدالت بودند، در آستانه رحلت، فرزندان خویش را نیز به ستم‌‏ستیزی و یاری مظلومان فرا می‏خواند. امام(ع) در نهج‌البلاغه در خطبه‌ها، نامه‌ها و حکمت‌های خود، به ظلم و ستم اشاره کرده و آن را مذموم شمرده‌اند‌ و یاران خود را به رعایت عدالت و مساوات و ظلم ستیزی دعوت کرده‌اند.

واژگان‌کلیدی: نهج‌البلاغه، امام‌علی(علیه‌السلام)، ظلم‌ستیزی، استقامت، مقاومت

مشاهده مقاله