رسول بهنام^۱

دلبر صادقی^۲

خاطره قهرمانپور^۳

^۱ استادیار گروه علوم انسانی دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید رجایی ارومیه            r.3450306@gmail.com

^۲ دانشجوی کارشناسی الهیات دانشگاه فرهنگیان، پردیس علامه طباطبایی ارومیه    sadeghid54@gmail.com

^۳ دانشجوی کارشناسی الهیات دانشگاه فرهنگیان، پردیس علامه طباطبایی ارومیه khatere.ghahreman@gmail.com

چکیده

جنگ و صلح در اسلام از جمله موضوعات و مسائل مهم و از ارزش‌های محوری به حساب می‌رود. در این میان برخی به دلیل کم اطلاعی از منطق جنگ و صلح در اسلام و سیره معصومین (علیهم السلام)، آن را دینی خشونت‌گرا و جنگ‌طلب معرفی می‌کنند. براین اساس، هدف مطالعه حاضر این است که با ذکر و تشریح نمونه‌هایی از صلح‌طلبی‌های امیرالمومنین علی (ع)  در قول و فعل، بخشی از این مهم را تشریح و اثبات نماید که مسئولان حکومتی مسلمان، مطابق نص صریح قرآن عمل می‌نموده‌اند. برای همین منظور با انتخاب روش توصیفی- تحلیلی و به کارگیری ابزارهای کتابخانه‌ای و سندکاوی، داده‌های لازم گردآوری و مورد بررسی و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که آن حضرت با توجه به منطق اسلام و قرآن در این مورد اقدام می‌نموده و در قول و فعل، آمر به صلح بوده‌اند تا به جنگ.

واژگان کلیدی: آرامش، امنیت، صلح، علی(ع)، نهج البلاغه

مشاهده مقاله