صفحه ۳۶-۱۱
مصطفی سلیمانی اصل، مسعود فصیح رامندی

مصطفی سلیمانی اصل۱

مسعود فصیح رامندی۲

۱ استادیار دانشگاه فرهنگیان (دکتری علوم و معارف نهج البلاغه) (نویسنده مسئول)soleymaniasl1@gmail.com

۲ دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل دانشگاه آزاد تهران مرکزی، تهران، ایران masoudvelayat14@gmail.com

چکیده

پیدایش خوارج در زمان امام علی (ع) زخم عمیقی بر پیکر جامعه اسلامی وارد ساخت. این گروه متعصب، پرخاشگر و کج‌فهم با عقاید و باورهاي غلط خود همواره مشکلاتی را در سر راه امام علی (ع) قرار دادند و همواره در پی فتنه‌انگیزي بودند، با این حال برخورد حضرت علی (ع) با این گروه مداراجویانه بود و حتی حقوق آنها را پرداخت می‌کرد و با وجود انتقادات تند بر آن حضرت باز با خشنونت با آنها برخورد نمی‌کرد. ورود خوارج به مسجد هرگز ممنوع نشد و حضرت علی (ع) پیوسته به دنبال ارشاد و هدایت آنان برای برگرداندن آنان به کوفه و بین پیروان خود بودند.

این مقاله به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای به دنبال پاسخ به این پرسش است که شیوه‌های برخورد حضرت علی (ع) با خوارج چه بوده است؟ یافته‌های نشان می‌دهد که مدارای حضرت علی (ع) به شیوه‌های متعددی بوده از جمله گفت وگو، مناظره، رفع ابهامات و شبهات، آگاه‌سازی و استفاده از وساطت و افراد دیگر برای برقراری صلح که تا زمانی که خوارج دست به شمشیر و حرکت مسلحانه نزدند آن حضرت با آنها برخورد نظامی نکردند.

واژگان کلیدی: حضرت علی (ع)، نهج‌البلاغه، خوارج، صلح، جنگ

مشاهده مقاله